Abdul Menim Aabed (27) is een van de vele Palestijnen in Gaza die, ondanks het overduidelijke gevaar, bezorgd zijn om als een van de eersten uit te proberen Gaza morgen uit te varen op Al-Hurriyah (Liberty).
De boot wordt georganiseerd door het Great Return March National Organizing Committee en zal 35 inwoners vervoeren die hopen medische behandeling te krijgen of in het buitenland te studeren.
“Ik kan niet meer rechtop lopen en ik kan de behandeling die ik nodig heb hier in Gaza niet krijgen”, zegt de rolstoelgebonden Aabed, die in beide benen werd neergeschoten bij het grensprotest op 4 mei. “Ik ben wanhopig.”
Het plan voor de vissersboot is om te proberen te vertrekken op 29 mei, de achtste verjaardag van de Israëlische aanval op de Turkse boot Mavi Marmara, een van de schepen in de Gaza Freedom Flotilla die probeerde de blokkade te doorbreken. Toen de Israëlische troepen de vloot in internationale wateren in de Middellandse Zee stopten, werden negen activisten gedood. De internationale verontwaardiging die daarop volgde, dwong de Israëlische regering om de blokkade enigszins te verlichten door meer goederen Gaza binnen te laten, maar de blokkade bleef.
Organisatoren van protesten hebben potentiële passagiers gewaarschuwd dat de Al-Hurriyah waarschijnlijk zal worden aangevallen door de Israëlische marine en dat ze ook kunnen worden gearresteerd. Toch staan Aabed en anderen in de rij om zich te registreren voor deze eerste poging om te reizen of voor anderen die zullen volgen.
Kamal Tarazi
Een andere hoopvolle passagier is Kamal Elias Tarazi, een Palestijn uit Bethlehem die in 2012 via Egypte naar Gaza reisde om familieleden te bezoeken en sindsdien vastzit ondanks herhaalde pogingen om te vertrekken.
“Mijn gezondheid is slecht en ik wil naar huis,” zegt hij. “Ik heb tientallen keren geprobeerd via Rafah weg te gaan, maar ze weigeren me door te laten.” Egypte heeft de grensovergang bij Rafah voor de duur van de islamitische vastenmaand Ramadan geopend, waardoor de grensblokkade van Gaza tijdelijk wordt verlicht door Israël in de afgelopen 12 jaar. Maar meer dan 20.000 inwoners die hopen te reizen staan op de wachtlijst, een achterstand die is ontstaan door lange sluitingsperioden, en Egyptische grensfunctionarissen laten per dag slechts 400 reizigers doorgaan, ongeveer een derde van het gebruikelijke volume in de afgelopen jaren. Voor degenen met geld is er ook de optie van wat de bewoners van Gaza sarcastisch ‘Egyptische coördinatie’ noemen. Dit verwijst naar betalingen, naar verluidt tot $ 3000 per reiziger, aan Palestijnse tussenpersonen die beweren banden te hebben aan Egyptische zijde. Maar weinig Palestijnen in Gaza hebben zoveel geld en soms incasseren deze tussenpersonen gewoon de betaling en laten ze het daarbij.
Vergunningen om Gaza te verlaten via de uitgang van Israëlische Erez zijn nog moeilijker te verkrijgen. In april werd bijvoorbeeld slechts de helft van alle verzoeken om te vertrekken voor dringende gezondheidszorg goedgekeurd. Met een poster die Turkije en andere landen bedankte dat ze bereid waren Palestijnen te accepteren, leek Tarazi niet bang te zijn om met boten te reizen, omdat hij “alle andere middelen geprobeerd had om eruit te komen.” Het kan me niet schelen of deze boten geraakt worden door het Israëlische leger. Ik moet alles proberen om behandeling te krijgen en terug naar huis te gaan naar Bethlehem. ” Tarazi’s boodschap aan de wereld is dezelfde als die van alle geïnterviewde Palestijnen in Gaza: help de Israëlische belegering te doorbreken.
“We hebben duizenden gewonden hier in Gaza en ze moeten buiten Gaza worden behandeld,” zegt hij. Yousef Abu Arish, directeur-generaal van het Ministerie van Gezondheid van Gaza, zei tijdens een persconferentie dat het gezondheidszorgsysteem in de Gazastrook niet in staat is het grote aantal gewonden (meer dan 13.000 tot nu toe) van de Grote Mars van de Terugkeer te verwerken.
“We werken onder onmenselijke omstandigheden in termen van de omvang van de verwondingen en het aantal gewonden dat tegelijkertijd wordt binnengebracht naar de traumahulp en de operatiekamers. Hoe bekwaam het personeel ook is en hoe ze de slachtoffers ook willen helpen, uiteindelijk storten ze in, “vertelde Mahmoud Matar, een specialist in orthopedie in het Shifa-ziekenhuis in Gaza, aan de krant Haaretz. Adnan al-Barash, MD, voegde eraan toe dat chirurgen complexe verwondingen zien, waaronder wonden van kogelinslagen van 15 centimeter breed. “Het staat buiten kijf dat het Israëlische leger kogels en andere zeer gevaarlijke wapens gebruikt die zeer complexe verwondingen achterlaten die een langdurige behandeling vereisen, die het gezondheidszorgsysteem in Gaza niet kan bieden,” zei hij.
De Mavi Marmara
De poging om deze crisis aan te pakken door met een boot uit Gaza te varen, komt een week na de afvaart van een vloot met drie [vier, redactie] schepen die probeert de Israëlische blokkade van buitenaf te doorbreken. De groep omvat een vissersboot in handen van de Freedom Flotilla Coalition genaamd Al-Awda (Arabisch voor terugkeer), die de Noorse haven van Bergen op 30 april verliet, en twee schepen gesponsord door de Zweedse Ship to Gaza-beweging, de Hurriya (vrijheid) en Mairead – naar de Ierse Nobelprijswinnaar voor de Vredesprijs en BDS-activist Mairead Maguire, die aan boord was van de vloot van 2010 waaraan de Mavi Marmara deelnam.
Hoewel de Free Gaza Movement met succes vijf keer naar Gaza is gevaren, zijn alle flotilla’s sinds 2008 met geweld tegengehouden door de Israëlische marine. Israelische vliegtuigen hebben op 23 mei een boot in de haven van Gaza aangevallen en vernietigd, een boot die zou uitvaren om deze nieuwste vloot te ontmoeten, mocht het echt lukken.
“Gaza is een grote gevangenis geworden, geïsoleerd van de wereld. De Palestijnen van Gaza zijn verbannen van het uitoefenen van de eenvoudigste mensenrechten als gevolg van de Israëlische belegering” zei Salah Abdul Atti, een lid van het coördinatiecomité voor de Grote Terugkeermars, toen de poging om uit te varen werd aangekondigd.
Geen verdere details over de boot of de eerste ronde van geselecteerde passagiers werden vrijgegeven, om te proberen hen te beschermen tegen Israëlische represailles.
Tijdens de persconferentie hadden studenten, gewonden, kinderen en anderen posters waarop stond: ‘We dromen van een zeehaven’ en ‘We wachten op je schepen en delegaties om de Israëlische belegering in Gaza te doorbreken’ en foto’s van de negen passagiers die zijn omgekomen tijdens de Israëlische aanval op de Mavi Marmara.
Ismail Ridwan, een leider van de Hamas-regering, merkte op: “Onze zaak [tegen Israël] is politiek en humanitaire zaken mogen niet in verband worden gebracht met het politiek debat omdat gezondheidszorg en onderwijs fundamentele mensenrechten zijn.” Een 60-jarige vrouw die weigerde haar naam te geven, was aanwezig, ook al was ze te ziek om per boot te reizen. Desalniettemin zei ze dat ze naar de zeehaven was gekomen om ‘degenen die zullen deelnemen te ondersteunen en aan te moedigen, zodat we de belegering die ons verstikt kunnen verbreken’.
28 mei 2018
Mohammad Arafat
